ارائه مدلی برای تحلیل ریسک اتحادهای راهبردی و فناورانه

اتحادهای فناورانه، راه حل هوشمندانه ای برای دستیابی به اهداف راهبردی یک بنگاه در دنیای در حال تغییر کنونی است. با وجود روند رو به افزایش این نوع همکاری ها، نرخ شکست در آن ها همچنان بالاست. ماهیت همکاری درون سازمانی در اتحادها، دلیل بالا بودن ریسک در آن ها می باشد. بیشتر روش ها و مدل های تحلیلی، منابع ریسک در طول فرآیند اتحاد را بصورت ایستا و در دو نوع نسبی و کارکردی در نظر می گیرند. در پژوهش حاضر، با انجام مطالعات کتابخانه ای، منابع ریسک در مراحل فرآیند اتحاد راهبردی شناسایی شدند. به دلیل متفاوت بودن ضریب اهمیت هر یک از عوامل ریسک در اتحادهای مختلف، میزان اهمیت و همچنین درجه تاثیر مرحله اتحاد در موفقیت اتحاد، توسط خبرگان وزن دهی شدند. بر اساس نتایج، عوامل ریسک در هر مرحله از فرآیند اتحاد، یکسان نیست و حتی عوامل ریسک مشابه در مراحل فرآیند اتحاد نیز دارای وزن یکسان نیستند. هدف از انجام این پژوهش، ارائه روشی پویا، انعطاف پذیر و دقیق جهت ارزیابی ریسک اتحاد شامل شناسایی، سنجش و تحلیل منابع ریسک در طول یک اتحاد می باشد. نوع پژوهش، توصیفی است و اجرای آن در دو مرحله، شامل جمع آوری داده ها و نیز استفاده از نظر خبرگان جهت روایی پژوهش انجام شده است. دستیابی به روشی ساختاریافته که با نظرات کارکنان و ذی نفعان دو طرف اتحاد، قادر به پیش گویی و تخمین میزان ریسک آن به تفکیک هریک از مراحل اتحاد می باشد، مهمترین دستاورد پژوهش حاضر است.